شرکت نانو نخ و گرانول سیرجان

نشریه مهندسی عمران امیرکبیر

چکیده مقاله:

کاهش منابع نفتی، طول عمر پایین و نیاز به عملیات تعمیر و نگهداری بیشتر روسازی‌های آسفالتی، استفاده از روسازی بتنی را در ایران و جهان مورد توجه قرار داده است. پدیده جمع شدگی و ترک‌های ناشی از آن یکی از مشکلات جدی روسازی‌های بتنی است که کنترل کننده فاصله بین درزهای طولی و عرضی (ابعاد دال‌) است. الیاف از جمله موادی است که با هدف کنترل جمع شدگی و عرض ترک‌های ناشی از آن مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر استفاده از الیاف پلی‌پروپیلن بر مشخصات فیزیکی و مکانیکی روسازی‌های بتنی است. به همین منظور آزمایش‌های اسلامپ، مقاومت فشاری، خمشی، الکتریکی، اصطکاک سطحی، جمع شدگی‌های آزاد و مقید بر روی بتن شاهد و بتن الیافی حاوی الیاف به میزان 0/44 درصد حجمی بتن در دو نسبت آب به سیمان 0/35 و 0/4 انجام گردید. نتایج حاکی از آن است که استفاده از الیاف پلی‌پروپیلن موجب کاهش اسلامپ و کارایی بتن گردید. همچنین تاثیر این نوع الیاف در نسبت‌های مختلف آب به سیمان در مقاومت‌های فشاری، خمشی و الکتریکی متفاوت بود، با این‌حال الیاف پلی‌پروپیلن سبب افزایش تا حدود سه برابری انرژی جذب شده در آزمایش خمش سه نقطه‌ای شده است. به علاوه کاهش حدود 10 درصدی در میزان جمع شدگی مقید، کاهش 20 درصدی جمع شدگی آزاد بتن، کاهش سن ترک خوردگی و کاهش 35 درصدی عرض ترک نتیجه استفاده از الیاف پلی‌پروپیلن بوده است. قابل ذکر است که تاثیر الیاف بر خروجی‌های اصطکاک سطحی چندان واضح و مشخص نبود.

لينك اصل مقاله :
https://ceej.aut.ac.ir/article_4379_d4cce646383cfcffbbcbcf3851233fef.pdf